Matka Mu jest na drzewie

- Wciąż wspinam się na drzewo. Krowy nigdy się tam nie wspinają. I liżę. Wstała i przednią nogą chwyciła najniższą gałąź. Potem sięgnęła po następną. - Oh! Ten prawdopodobnie przetrwa. Dobrze, że jest taka niska. Matka Mu mocno trzymała się przednimi łapami i uważnie obserwowała, gdzie ma zrobić następny krok. Trochę zaskrzypiała pod nią. Liście i małe gałązki łaskotały ją w twarz. Stopniowo, gałąź po gałęzi, wspinała się coraz wyżej. I w końcu prawie dotarła na szczyt. - Cóż, wyszła! - zaszlochała i usiadła na gałęzi. Kruk zawirował w powietrzu i usiadł na drzewie. Utkwił wzrok w Matce Mu: - Co? Jesteś już na drzewie? Jak to zrobiłeś? „Właśnie się wspinałam” – powiedziała Matka Mu. - Ale dobrze, że przyszedłeś, Vorone, bo Malyi zapomniał mi o czymś powiedzieć. - Co dokładnie? - Jak zejść na dół. Muczeć!